Bits&Bytes
2007-01-01 13:18:21 UTC
Jezus is helemaal okay als voorbeeld , maar het zijn de *regeltjes* dat
slopend is.
Jezus is maar een kind zoals iedereen(een zoon van de mens, mensenzoon),
maar de regels maken groot, belangrijk en machtig enz. Die draaien alles om.
Jezus moet erbuiten staan en iedereen eigenlijk ook in de zin van de regels.
Jezus en elk kind is okay; het is werkelijk maar een kind zoals iedereen,
maar de regels
niet.
Dat is alles wat betreft religie.
Wetenschap, politiek, religie enz. gebruiken allemaal *sterretjes* Regels
dat meer en groter en belangrijker maakt dan de rest, maar de werkelijk
waarheid is maar een kind, een spruit, en dat is weer gelijk, i.p.v
ongelijk.
Alleen de *regels* maken ongelijk, maar het leven zelf is gelijk.
Je kan het altijd groter en belangrijker maken dan dat het is. En dat wordt
helaas gedaan op alle manieren van het aardse.
Het hemelse is alleen maar gelijk en dat zou hier en overal ook moeten zijn.
Kinderen zijn kinderen, niet groter en belangrijker, maar hetzelfde.
De oorlog stopt alleen als alles gelijk is. Dan is pas ware vrede, maar het
is de *regel* die alles ongelijk maakt en de regel is overal waar door de
belangrijke mensen.
Dat zijn geen kinderen meer, maar dat zijn *goden*.
Regering is als een God, kerk is als een God, wetenschap is als een God en
elke regel is juist als een god, maar geen kind meer. Zelf ouders doen groot
en belangrijk, omdat ze de regel dragen en zo weer elk kind.
Dat is juist de steen van God en het kruis. Alles is de *regel* dat zo groot
en *woord* en *Stof*
maakt, maar de waarheid is juist het kind.
De boodschap van Jezus doet als een God, maar dat is wat de regel zelf doet.
Jezus Draagt de Regel van de God,
Een belangrijke Ceasar is als een God; geen kind.
Het is weer regering en kerk. Hetzelfde wat nog steeds is.
Wet hangt het kind aan het kruis op. Dat is de *regel* en de regel dragen.
(Het kruis dragen voor de God)
God is straten en wegen. groot en belangrijk, maar het kind is het leven.
Dat wordt nog steeds niet begrepen tot op de dag van vandaag, vanwege de
*regel* die overal ertussen zit.
Als je de regel op het kind legd, dan bestaat geen kind meer, maar alleen de
regel zelf en die is als een God en doet als een God.
Op die manier vervangt de regel zelf het leven en leven wordt omgezet naar
stof en stof naar leven.
Op die manier werkt de regel en zo krijg je verdraaide waardes van alleen
nog maar stof overblijft.
Maar het kind is de waarheid en is ook het leven, maar de weg is de regel en
die doet wat anders.
Die maakt dus van leven stof en van stof leven.
Dat is de regel alweer.
De *regel* is de ware kriem met alles en alle manieren en wegen en
waarheden. Leven kan geen stof zijn en stof kan geen leven zijn, maar de
regel doet het wel. Die draaid het zelf om, oftewel die richt alles naar het
stof zelf toe, maar leven is wat anders.
Het zijn gekruisigde richtingen. Leven doet zo, maar stof is anders of
anderom en de regel zet weer alles naar stof toe. Zo blijft het altijd
gekruisigd en leven moet stof worden en stof moet leven worden, vanwege de
regel dat helemaal niet gaat, maar toch zo geregeld is.
Zo komen mensen met andere behoeftes aan, maar het gaat niet meer vanwege de
regel zelf die alles omzet naar het stof.
Daarom is de regel een kriem. Het maakt alleen maar stof en laat leven
zitten met stof. Het leven wordt altijd gekruisigd met stof op alle
manieren.
Dat is altijd klemzitten, omdat leven en stof niet hetzelfde is, maar wel
als hetzelfde gemaakt/ (omgezet) wordt door de regel zelf en zo geregeld
wordt.
Het stof is het belangrijkste geworden vanwege de regel zelf.
Er is geen optie voor het leven zelf vanwege de regel die zelf leven
kruisigd met stof en alleen alle opties zijn voor het stof en wet zelf.
Alleen alweer voor de regel.
Dus hoe zit dat daarboven in regering en in de kerk? (wet)
Is het leven belangrijker of het stof alleen belangrijker op alle manieren?
slopend is.
Jezus is maar een kind zoals iedereen(een zoon van de mens, mensenzoon),
maar de regels maken groot, belangrijk en machtig enz. Die draaien alles om.
Jezus moet erbuiten staan en iedereen eigenlijk ook in de zin van de regels.
Jezus en elk kind is okay; het is werkelijk maar een kind zoals iedereen,
maar de regels
niet.
Dat is alles wat betreft religie.
Wetenschap, politiek, religie enz. gebruiken allemaal *sterretjes* Regels
dat meer en groter en belangrijker maakt dan de rest, maar de werkelijk
waarheid is maar een kind, een spruit, en dat is weer gelijk, i.p.v
ongelijk.
Alleen de *regels* maken ongelijk, maar het leven zelf is gelijk.
Je kan het altijd groter en belangrijker maken dan dat het is. En dat wordt
helaas gedaan op alle manieren van het aardse.
Het hemelse is alleen maar gelijk en dat zou hier en overal ook moeten zijn.
Kinderen zijn kinderen, niet groter en belangrijker, maar hetzelfde.
De oorlog stopt alleen als alles gelijk is. Dan is pas ware vrede, maar het
is de *regel* die alles ongelijk maakt en de regel is overal waar door de
belangrijke mensen.
Dat zijn geen kinderen meer, maar dat zijn *goden*.
Regering is als een God, kerk is als een God, wetenschap is als een God en
elke regel is juist als een god, maar geen kind meer. Zelf ouders doen groot
en belangrijk, omdat ze de regel dragen en zo weer elk kind.
Dat is juist de steen van God en het kruis. Alles is de *regel* dat zo groot
en *woord* en *Stof*
maakt, maar de waarheid is juist het kind.
De boodschap van Jezus doet als een God, maar dat is wat de regel zelf doet.
Jezus Draagt de Regel van de God,
Een belangrijke Ceasar is als een God; geen kind.
Het is weer regering en kerk. Hetzelfde wat nog steeds is.
Wet hangt het kind aan het kruis op. Dat is de *regel* en de regel dragen.
(Het kruis dragen voor de God)
God is straten en wegen. groot en belangrijk, maar het kind is het leven.
Dat wordt nog steeds niet begrepen tot op de dag van vandaag, vanwege de
*regel* die overal ertussen zit.
Als je de regel op het kind legd, dan bestaat geen kind meer, maar alleen de
regel zelf en die is als een God en doet als een God.
Op die manier vervangt de regel zelf het leven en leven wordt omgezet naar
stof en stof naar leven.
Op die manier werkt de regel en zo krijg je verdraaide waardes van alleen
nog maar stof overblijft.
Maar het kind is de waarheid en is ook het leven, maar de weg is de regel en
die doet wat anders.
Die maakt dus van leven stof en van stof leven.
Dat is de regel alweer.
De *regel* is de ware kriem met alles en alle manieren en wegen en
waarheden. Leven kan geen stof zijn en stof kan geen leven zijn, maar de
regel doet het wel. Die draaid het zelf om, oftewel die richt alles naar het
stof zelf toe, maar leven is wat anders.
Het zijn gekruisigde richtingen. Leven doet zo, maar stof is anders of
anderom en de regel zet weer alles naar stof toe. Zo blijft het altijd
gekruisigd en leven moet stof worden en stof moet leven worden, vanwege de
regel dat helemaal niet gaat, maar toch zo geregeld is.
Zo komen mensen met andere behoeftes aan, maar het gaat niet meer vanwege de
regel zelf die alles omzet naar het stof.
Daarom is de regel een kriem. Het maakt alleen maar stof en laat leven
zitten met stof. Het leven wordt altijd gekruisigd met stof op alle
manieren.
Dat is altijd klemzitten, omdat leven en stof niet hetzelfde is, maar wel
als hetzelfde gemaakt/ (omgezet) wordt door de regel zelf en zo geregeld
wordt.
Het stof is het belangrijkste geworden vanwege de regel zelf.
Er is geen optie voor het leven zelf vanwege de regel die zelf leven
kruisigd met stof en alleen alle opties zijn voor het stof en wet zelf.
Alleen alweer voor de regel.
Dus hoe zit dat daarboven in regering en in de kerk? (wet)
Is het leven belangrijker of het stof alleen belangrijker op alle manieren?